#24 Mediawijsheid

Wat voor mediaopvoeder ben ik? 

Hoewel dit blog moet gaan over mijn mening over de rol van mediawijsheid als onderdeel van de dagelijkse bibliotheekpraktijk, hoe mijn bibliotheek invulling kan geven aan haar rol in deze, voel ik me geneigd om dit blog te wijden aan de test ‘Wat voor mediaopvoeder bent u’, die ik probeerde te doen.

Het begon met de opmerking vooraf dat internet een eerste levensbehoefte geworden is en dat dit voor kinderen helemaal geldt. Dit is in mijn optiek niet een wenselijke ontwikkeling. heb ik besloten om zo laat als mogelijk is in de opvoeding computergebruik te introduceren. De verleidingen zijn er wel en ik wil ook dat ze computervaardig worden, maar mijn overtuiging is dat ze dit ook heel snel bij kunnen leren op 10, 11 of 12-jarige leeftijd. 

Het uitstel ligt gelegen in het feit dat naar mijn mening veelvuldig computergebruik van nadelige invloed is op de psychologische en fysieke ontwikkeling bij kinderen. Bepaalde delen van de hersenen, die te maken hebben met zicht en beweging worden weliswaar gestimuleerd, maar de ontwikkeling van andere delen van het brein en fysieke interactie kan daardoor achterblijven. Als mediaopvoeder ben ik niet voor verbieden, maar ik heb het kopen en aanbieden van Nintendo, Wii-computer, tablet e.d. uitgesteld. In de jonge kinderjaren is veel aandacht in de opvoeding besteed aan buitenspelen, creativiteit, techniek, etc. Kortom, mijn kinderen heb ik wel alternatieven geboden om zich te ontwikkelen. 

Het zeurgedrag in de test, ken ik niet. De kinderen vinden spelen met vrienden, lezen en sporten veel belangrijker en leuker. Uiteraard is de computer geen taboe. Mijn zoon gebruikt hem vooral om muziek te luisteren of dingen na te zoeken voor een spreekbeurt of andere weetjes. De computer staat bewust in de kamer zodat we er toezicht op kunnen houden. Mediawijsheid is nuttig, maar de nadruk bij ouders zou meer moeten liggen in voorlichting over het nut of noodzaak van het geven van een I-pad op 3-jarige leeftijd, of eerder..

De bibliotheek zou misschien eerder een maatschappelijk tegengeluid kunnen laten horen en zich daarop gaan richten. Ouders op consultatiebureau’s en peuterspeelzalen al voorlichten over nut en noodzaak van gamen en digitale media. Op welke leeftijd is het wenselijk iets te introduceren en waar moet je op letten als je dit toch eerder doet. Volgens mij is daar eerder behoefte aan. 

De site ‘mediaopvoeding’ met de test is daarbij best een aardige site. Voorlichting over goede sites met informatie over mediagebruik bij kinderen zijn een aanvulling voor ouders. Maar het weegt niet op tegen de creatieve vrijheid en onafhankelijkheid die ik zie bij beide kinderen en stel me gerust dat het allemaal wel goed komt op de digitale snelweg.